“May Pag-asa Ba?”

By: Jovelyn Perciana

Ang dukhang hampas lupa

Ay ‘sang kahig ‘sang tuka

Minsa’y nangungulila

Sa ama at sa ina.

Banat ang buto araw-araw

Na para bang isang kalabaw

Kahit na ang ulam ay sabaw

Di makapagsalitang “ayaw”.

Di maiwasan na

Malulong sa droga

Pati na binata

At mga dalaga.

Mga mata nila’y nangingitim

Nakakapit na rin sa patalim

Pati sa droga nakatikim

Ngayo’y nagsisi ng mataimtim.

Kaya ang ibang kabataan

Nakaranas ng kaguluhan

Ngayo’y nagdarasal na lamang

Sa ating mahal na may lalang.